Kazadan ve beladan korunma duası

Peygamberimiz (sav), hayatının acı bir felâketle son bulmasından da Allah'a sığınır ve şöyle dua ederdi: ”Allah'ım! Yıkıntı altında kalmaktan sana sığınırım, yüksek yerden düşmekten sana sığınırım. Suda boğulmaktan ve yangından sana sığınırım. Ölüm anında şeytanın gelip beni aldatmasından, senin yolunda savaş esnasında düşmandan kaçarken ölmekten ve zehirli hayvanların sokmasıyla ölmekten sana sığınırım.” (Nesâî, İstiâze, 61) Resûlullah (sav) günlük hayatta karşılaşılabilecek tehlikelere maruz kalmamaları için de müminlere Allah'ın sonsuz gücüne ve iradesine sığınmalarını öğütlemiştir. Ancak Hz. Peygamber'in bu istikametteki öğütleri, kişinin huzur ve güven içerisinde hayatını sürdürmek için çaba sarf etmesi gerektiği gerçeğiyle çelişmez. Nitekim Nebî'nin (sav), insanın can güvenliğini tehdit eden birtakım zararlı hayvanların ihramlıyken bile öldürülmelerinde sakınca görmemesi, felâketlerden korunmak için Allah'a sığınmanın, o felâketlere karşı gerekli maddî tedbirleri alma zorunluluğunu ortadan kaldırmadığını gösterir. Kaza ve belalardan korunmak için en sık başvurulan Ebu'd-Derda'ya (r.a.) ait iki türlü rivayet vardır. Buna göre, bir adam Ebu'd-Derda'ya (r.a.)a geldi ve ”Ey Ebu'd-Derda, evin yandı.” dedi. Ebu'd-Derda (r.a.), ”Hayır yanmadı. Allah-ü Teâlâ, Rasullüllah (s.a.v.)'den işittiğim şu kelimeler sebebiyle evimi yakmaz. Zira kim o kelimeleri sabah vakti okursa, akşama kadar kendisine hiçbir musibet isabet etmez. Kim de akşam okursa, sabaha kadar hiçbir musibete dûçâr olmaz.' diye cevap vererek şu duayı okudu: ”Allâhümme ente rabbî lâ ilâhe illâ ente aleyke tevekkeltü ve ente rabbü'l-arşi'l-azîm. Mâşâallâhü kâne ve mâ lem yeşe' lem yekûn, lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâhil aliyyil azîm. Çünkü bugün kandil, kandilin korunma mübarek olsun.